Στα τέλη του 19^ου και στις αρχές του 20^ου αι. έντονο υπήρξε το ενδιαφέρον από μεριάς ευρωπαίων επιχειρηματιών για την αναζήτηση φθηνής πρώτης ύλης για την κάλυψη των αναγκών της βαριάς βιομηχανίας των χωρών τους. Το ενδιαφέρον στράφηκε και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, τμήμα της οποίας ήταν και η Θάσος.

Οι έρευνες οδήγησαν στον εντοπισμό κοιτασμάτων  στα Λιμενάρια ,στη θέση Βούβες, στα Καλύβια ,στη θέση Κουμαριά αλλά και στο Σωτήρος . Επρόκειτο κυρίως για εξόρυξη σε βιομηχανική κλίμακα με υπαίθριες και οριζόντιες εκμεταλλεύσεις ψευδαργύρου και μολύβδου υπό μορφή ανθρακικών ενώσεων, γνωστά ως ΚΑΛΑΜΙΝΕΣ.

Η υπογραφή της σύμβασης με την εταιρεία Minengesellschaft Fr. Speidel, έναντι 40.00 λιρών ως βασιλική χορηγία και με συμμετοχή της οθωμανικής διοίκησης στα κέρδη για 40 χρόνια, ανακοινώνεται στα 1904. Στη θέση Βούβες εντοπίζονται επιφανειακά μεγάλες ποσότητες κρυσταλλωμένου ψευδαργύρου που αποτελούν κατάλοιπο αρχαίων μεταλλευτικών εργασιών. Η πολύ υψηλή περιεκτικότητά τους σε καθαρό ψευδάργυρο ελκύει το ενδιαφέρον της εταιρείας για άμεση εκμετάλλευσή τους λόγω της εύκολης και γρήγορης κερδοφορίας. Έντονες όμως ήταν οι αντιδράσεις των κατοίκων λόγω της καταπάτησης των ιδιοκτησιών και της κοπής ελαιοδέντρων αλλά και της Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους, για την χωροθέτηση των εγκαταστάσεων.

Τελικά η μορφολογία της περιοχής έδωσε τη λύση: επιλέχθηκε ο όρμος που είναι γνωστός σήμερα ως ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ για την ανέγερση των κτιρίων ενώ μια σιδηροδρομική γραμμή με βαγονέτα μετέφερε το μετάλλευμα από την περιοχή της εξόρυξης στον τόπο επεξεργασίας. Ένα ακόμη πρόβλημα που έπρεπε να επιλυθεί ήταν η εξεύρεση εργατικού δυναμικού. Τελικά 2.000-3.000 υπολογίζονται οι εργαζόμενοι που φαίνεται να απασχολούνται στην επιχείρηση ως το 1910. Πολλοί από αυτούς δεν είναι θάσιοι ενώ εκτός από τους άντρες που εργάζονται στην εξόρυξη, πολλές είναι και οι γυναίκες και τα παιδιά από 7 ετών και πάνω που εργάζονται στη διαλογή. 

VUVES

In the late nineteenth and early twentieth century, there was strong interest on the
part of European entrepreneurs in the search for cheap raw materials to meet the needs of
their countries’ heavy industries. Interest turned to the Ottoman Empire, part of which was
Thassos. Research led to the discovery of deposits in Limenaria, Vouves, Kalivia, Koumaria,
and Sotiros. This was mainly industrial-scale extraction with surface and horizontal zinc and
lead mining in the form of carbonates, known as “kalamines”. The signing of the contract
with Minengesellschaft Fr. Speidel, with a royal grant of 40.00 pounds and the participation
of the Ottoman administration in the profits for 40 years, was announced in 1904. At
Vouves, large quantities of crystallized zinc were found on the surface, which was a remnant
of ancient mining works. Their very high content of pure zinc attracted the company’s
interest in its immediate exploitation due to easy and fast profitability. However, there were
strong reactions from the residents because of the encroachment on their properties and
the cutting of olive trees, and from the Monastery of Iviron on Mount Athos, for the siting of
the facilities. Finally, the morphology of the area provided the solution: the bay known today
as METALIA was selected for the construction of the buildings, while a railway line with
wagons transported the ore from the mining area to the processing site. Another problem
that had to be solved was finding a workforce. Ultimately, 2,000-3,000 employees are
estimated to have been employed in the company until 1910. Many of them were not
Thasians and apart from men who worked in mining, many women and children from the
age of 7 worked in sorting.