Η ανακάλυψη πλούσιων κοιτασμάτων σιδήρου-ψευδαργύρου-μολύβδου-αργύρου, γνωστά και ως Καλαμίνες, στη θέση Βούβες των Λμεναρίων, χρήσιμων στην αναδυόμενη ευρωπαϊκή βιομηχανία, οδήγησε στη δημιουργία ενός από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά συγκροτήματα εξόρυξης και επεξεργασίας μεταλλευμάτων στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το 1903, 10 χρόνια πριν την ένωση της Ανατολικής Μακεδονίας με το Ελληνικό κράτος, η γερμανική εταιρεία <<Minengesellschaft Fr. Speidel>> αποκτά το δικαίωμα εκμετάλλευσης και ξεκινά την επένδυση στη θέση Χαμιδιέ (1904-1912).
Τότε χτίζεται το Παλατάκι , που χρησίμευσε ως κατοικία αλλά και κτίριο διοίκησης της εταιρείας, ένα διώροφο κτίριο κεντροευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής,έργο του αρχιτέκτονα Konrad Jacob Josef von Vilas, αλλά και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και εμπλουτισμού της πρώτης ύλης καθώς και πλήθος άλλων κτιρίων και οι απαραίτητες υποδομές για τη μεταφορά και τη μεταφόρτωση του τελικού προϊόντος στα πλοία.
Σιδηροδρομική γραμμή, μεταλλική γέφυρα, αποθήκες, ένα δεύτερο, μικρότερο κτίριο διοίκησης, το <<Μικρό Παλατάκι>>, στάβλοι, υδατοδεξαμενή, και φυσικά οι εμβληματικές εγκαταστάσεις στην πλαγιά του λόφου πάνω από την παραλία Μεταλλεία, με τους εντυπωσιακούς αναλημματικούς τοίχους, τα βαθμιδωτά επίπεδα, τις καμίνους και τους φούρνους συνθέτουν μια εικόνα μοναδική μέχρι και σήμερα. Το 1913 η λειτουργία σταματά λόγω των Βαλκανικών πολέμων και συνεχίζεται στα 1925-1932 από τον βελγικό όμιλο Vieille Montagne και τη θυγατρική της <<Ανώνυμη Ελληνική Μεταλλουργική και Μεταλλευτική Εταιρεία>>η οποία όμως ανάγκάστηκε να διακόψει τις εργασίες της για οικονομικούς λόγους .
Το οριστικό τέλος έρχεται στα 1963, όταν η διάδοχος εταιρεία (κοινοπραξία ΑποστολόπουλουΑΕ-Schmidt-Krupp) που εκμεταλλεύτηκε τα μεταλλεία από το 1950 ως το 1962 παραχωρεί τις εγκαταστάσεις στο Υπουργείο Βιομηχανίας.
MINING COMPLEX OF LIMENARIA
The discovery of rich iron, zinc, lead and silver deposits, also known as Kalamines, in Vouves,
Limenaria, was useful to the emerging European industry and led to the creation of one of
the largest mining and ore processing complexes in the then Ottoman Empire. In 1903, 10
years before the union of Eastern Macedonia with the Greek state, the German company
Minengesellschaft Fr. Speidel acquired the right to exploit and started investing in the
Hamidiye site (1904-1912). Palataki, a two-storey building of central European architecture,
the work of the architect Konrad Jacob Josef von Vilas, which served as a residence and
administration building of the company, as well as processing and enrichment facilities of
the raw material and the necessary infrastructure for the transportation and transshipment
of the final product on ships, were built at this time. A Railway line, a metal bridge,
warehouses, a second, smaller administration building, the stables, a water tank, and of
course the emblematic facilities on the hillside above the beach Metalia, with the impressive
retaining walls, the stepped levels, the furnaces, and the ovens compose a unique image to
this day. In 1913 the operation ceases due to the Balkan wars and continues in 1925-1932 by
the Belgian group Vieille Montagne and its subsidiary, which was forced to cease its
operations due to economic reasons. The definitive end comes in 1963, when the successor
company (Apostolopoulos-Schmidt-Krupp consortium) that exploited the mines from 1950
to 1962 ceded the facilities to the Ministry of Industry.
