Ο οικισμός  στη θέση Παλαιόκαστρο ή Μέλισσα εντοπίστηκε από τη 12^η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Καβάλας και  τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή στα πλαίσια προγράμματος  για τη διαμόρφωση του αρχαιολογικού χάρτη της Θάσου. 

Αποτελεί σημαντική ανακάλυψη γιατί συμπληρώνει κενά της ιστορίας του νησιού κατά τη Βυζαντινή περίοδο, ιδιαίτερα για το νότιο τμήμα του. Ο οικισμός είναι χτισμένος στην κορυφή ενός λόφου και προσφέρει άπλετη θέα στην πεδιάδα των Λιμεναρίων καθώς και στην κοιλάδα των Μαριών, γεγονός μεγάλης σημασίας για την ασφάλεια των κατοίκων.

Περιβάλλεται από οχυρωματικό περίβολο ενώ εντοπίστηκαν και τα θεμέλια ενός κυκλικού πύργου. Στο εσωτερικό του περιβόλου βρέθηκαν θεμέλια οικιών μικρών διαστάσεων καθώς και δεξαμενή νερού επιχρισμένη εσωτερικά με ισχυρό υδραυλικό κονίαμα. Η κεραμική βοήθησε στη χρονολόγηση του οικισμού πιθανόν στα υστεροβυζαντινά χρόνια (1204-1453 μΧ), εποχή που σημειώνεται προσπάθεια αναδιοργάνωσης του νησιού και ενίσχυσης της Βυζαντινής παρουσίας. 

MELISSA

The settlement at Palaiokastro or Melissa was identified by the 12 th Ephorate of Byzantine
Antiquities of Kavala and the French Archaeological School as part of a program for the
formation of the archaeological map of Thassos.

It is an important discovery because it fills gaps in the history of the island during the Byzantine period, especially for the southern part. The settlement is built on the top of a hill and offers an abundant view of the plain of Limenaria as well as the valley of Maries, a fact of great importance for the safety of the
residents.

It is surrounded by a fortified enclosure and the foundations of a circular tower have been identified. Inside the enclosure the foundations of small houses as well as a water tank coated internally with strong hydraulic mortar were found. Pottery helped the dating of the settlement around the late Byzantine period (1204-1453 AD), a time when there was an effort to reorganize the island and strengthen the Byzantine presence.